درس آموزي از مکتب امام هادي(ع)

مسخره کننده، بيخرد و نادان است

غلامرضا بنياسدي

زندگي بيالگو، مثل خياطي بيمدل است، بياندازه بريدن و بيقاعده دوختن و ... روشن است که جامهاي چنين بر هيچ قامتي ساز نمي آيد، بلکه بر تن هر کس بپوشند، نه تنها عيبپوش نخواهد بود که خود عيبي بر عيبها خواهد شد و ديدهها را خواهد آزرد. زندگي بيالگو، مثل ساختماني است که بيهندسه و مهندس بنا کنند، بيطرح و نقشه و باز روشن است که بنايي چنين اگر هم پا بگيرد، انساني عاقل به اختيار در آن جا نخواهد گرفت که بنايي اين گونه نه تنها پناهي براي اهل خويش نخواهد بود که خود به تهديدي براي آنان بدل خواهد شد.

قصه زندگي هم همين است تنها کساني صاحب زندگي موفق و قرين صواب ميشوند که الگويي حقيقي و سرشار از حقيقت داشته باشند و اين نيز خط تمايز پيروان امامت از ديگر ملتهاست و ما نيز تا جايي موفق هستيم که زندگي را بر اساس هندسه معرفي شده توسط امامت تعريف ميکنيم و اين تعريف را به معرفت و معرفت را به رفتار در ميآوريم.

پس اين را به ياد همگان بايد آورد که کلام ائمه(ع) چراغي همواره روشن است که در پرتو آن ميتوان و بايد راه را از بيراهه بازشناخت. رفتارهاي اجتماعي را بر اساس آن ساختارمند کرد و ساختمان تعاملات جمعي و فردي را مهندسي کرد.

در اين هندسه، به قاعده، «مسخره کردن» ديگران جايي ندارد. چه ساختمان تعاملات اجتماعي را با مصالح بنا ميکنند و «تمسخر ديگران» عين فساد است به ويژه براي مسخره کننده لذاست که در کلام نوراني حضرت امام هادي(ع) ميخوانيم: «مسخره کردن و شوخيهاي - بيمورد- از بيخردي است و کار انسانهاي نادان» چه همان گونه که خردمند و دانا سنگ بر شيشه خانه کسي نميزند، سنگ بر شخصيت و حرمت کسي هم نميزند، اما سنگاندازي و دستاندازي کار نادانان است.

پس مراقب زبان و حتي ايما و اشارههاي خويش بايد بود، مبادا با تمسخر ديگران به بيخردي و ناداني ميل کند که بيخرد با بيخردان همنشين و همکنش خواهد شد و اين نيز بدعاقبتي در پيش دارد چنان که در کلام روشن و روشنيآفرين حضرت امام عليالنقي عليهالسلام ميخوانيم: «همنشين شدن و معاشرت با افراد شرور، نشانه پستي و شرارت تو خواهد بود» که اگر نه اين بود، شوق همنشيني به همراهي تبديل نميشد و به همزباني نيز هم، تا برخي کوتهنظران براي جلب نگاه پرشرارت دشمنان حق، به تمسخر مفاهيم بلند و به سنگاندازي به برج و باروي بناي رفيع حقيقت بپردازند.

چنان که اين روزها، برخي به ارتداد، به خبث باطن، به شرارت ظاهر و به هر چه زشتي است دست يازند تا پنجه در چهره آفتاب کشند، غافل از اين که آفتاب را قامت چنان بلند است که کسي را تاب پنجه کشيدن نيست. چنان که در طول تاريخ هر کس خواست آفتاب را نشانه بگيرد، خود نشانه تير غيرت خداوندي شد و اين بار نيز چنين خواهد شد مطمئن باشيد. يقين کنيد، غيرت مسلماني، صاعقه خواهد شد و زندگي پر از باطل و حيات خبيثه شرارت پيشه هرزهگرد را به آتش خواهد کشيد...