fه گزارش مفدا مشهد، امروز ۲۷ دی‌ماه به عنوان روز شهدای جهاد دانشگاهی نامگذاری شده است به همین مناسبت  مروری بر چگونگی شهادت این دانشجویان شهید داریم. 

 دانشگاه تبریز به عنوان مشهد الشهدای دانشگاه های کشور تنها دانشگاهی است که مورد حمله مستقیم رژیم بعثی قرار گرفت؛ در سال ۱۳۶۵ از دانشجویان دانشگاه تبریز که آماده اعزام به جبهه‌ها بودند خواسته شد به جای اعزام به جبهه، به عنوان نیروهای بسیجی در ساخت مهمات در دانشکده فنی این دانشگاه که در ساعات غیر درسی توسط جهاددانشگاهی استان در اختیار شان قرار داده می شد برای تامین مهمات مورد نیاز در جبهه  تلاش کنند.

دانشجویان آن دوره، سنگ بنای اقتصاد مقاومتی که در آن شرایط بحرانی اتکا به خود درون‌زای برونگرا بودن را مشق می کردند و همچنین با تعاریف و تعابیر امروزی پدافند غیر عامل را تحقق بخشیدند.

 این اقدام از اوایل دی‌ماه سال ۱۳۶۵ شروع شده بود و نهایتا در روز ۲۷ دی‌ماه همان سال در حدود ساعت ۱۰:۳۰ در پی همکاری منافقان کوردل با رژیم بعثی عراق، شب هنگام، مورد هجوم وحشیانه قرار گرفت و در نتیجه این هجوم وحشیانه ۲۲ نفر از دانشجویان مشغول در کارگاه شهید و ۸ نفر نیز مجروح شدند. 

بی شک خونی که امروز در رگ های مدافعین حرم آل الله و رزمندگان محور های مقاومت جاری است همان خون ۲۲ شهیدی است که بدون ادعا به خون خود غلطیدند.

 بر اساس این گزارش؛ برادران مهندس حاج سجاد (ایرج) خلوتی، محسن محمدی غریبانی، رحمان قفل‌گری، مرتضی زمان‌پور، علی فصیح کجاآبادی، حمیدرضا ملکوتی خواه، علی‌رضا رضوان جو، عباس ارشدی پور، صدیار صفری، بیاضعلی اسدی فرد، سید محسن جواهری، سعید امیرخانی، مهدی امیرکاظمی، علیرضا کریمی وفایی، حسین شیرین سرندی، مرتضی جابری، فواد الدین محمودی، یعقوب اسماعیل زاده، شیرزاد شریفی، هاشم اخترشمار، عادل جعفری نویمی پور و حسین رضاپور، جزو داوطلبانی بودند که برای اعزام به جبهه نام‌نویسی کرده بودند تا داوطلبانه به خطوط مقدم جبهه اعزام شوند، اما با توجه به نیازی که به وجود آنان در کارگاه برای تولید قطعات نظامی احساس می‌شد درخواست کار در کارگاه را قبول کرده بودند تا بتواند با استفاده از تخصص‌های فنی خود سهمی در جنگ داشته باشند تا این که در ۲۷ دی‌ماه به در اثر بمباران به شهادت می‌رسند.