ارتقاء روابط اجتماعی، استقلال عملی، بهره مندی از افکار و تضارب آرا از محاسن زندگی دانشجویی است، اما در کنار این مزیت ها مسائلی مانند دوری از خانواده، پذیرش تغییرات جدید با محدودیت هایش و خلاء منابع عاطفی نگرانی هایی برای دانشجویان خوابگاهی ایجاد می کند.

شروع دانشگاه در شهری غیر از زادگاه خود، تجربه متفاوتی است. برای بعضی سخت، برخی چالش انگیز و برای دسته ای حتی جذاب است. با توجه به ویژگی های شخصیتی افراد، نوع ارتباطات خانوادگی و دوستانه، طرز نگرش هر فرد، نوع انتظارات، ویژگی های زادگاه و نیز ویژگی های شهر مقصد این تجربه از فردی به فردی دیگر متفاوت است.با همه تفاوت هایی که در این تجربه وجود دارد برای بیشتر افراد مسائل مشترکی به وجود می آید که چنانچه با آنها پیشاپیش آشنا بوده و راهکارهای مناسب را بدانند این راه هموارتر می گردد و بسیاری از سختی ها مدیریت می شود.

راه حل هایی برای بهبود ارتباط با هم اتاقی ها:

بهتر است از همان ابتدا با عده ای که قرار است هم اتاق شوید، راجع به آنچه باید رعایت شود، گفتگو کنید. موضوعاتی که باید در این نشست ها در مورد آنها صحبت کنید عبارتند از:

موضوعات کلی و عام:

نظافت اتاق: تعیین نوع کارهایی که برای نظافت محل زندگی لازم است و تنظیم برنامه نظافت و اختصاص آن به هر یک از هم اتاقی ها و موارد مشابه.

تعیین اوقات استراحت و خواب، مشخص کردن میزان روشنایی و فعالیت هایی که در ساعت خواب و استراحت می توان انجام داد.

مهمانی: مشخص کردن ساعاتی که می توان مهمانی را به اتاق راه داد و مدت اقامت وی و دفعات آن و موارد مشابه.

مطالعه: مشخص کردن ساعات و زمان مطالعه ای که هر یک از هم اتاقی ها نیاز دارد و عادات مطالعه وی و عواملی که در مطالعه هم اتاقی ها مشکل یا مزاحمت ایجاد می کند و راه های برطرف کردن آن.

تعیین نکات مهمی که از نظر ایمنی لازم است مانند: قفل کردن در اتاق، کشوها، چمدان ها و یا اینکه شب ها در اتاق قفل باشد یا نه.

استفاده از وسایل یکدیگر: در این رابطه لازم است هر یک از هم اتاقی ها مشخص کنند دیگران تا چه حد مجازند از وسایل آنان در حضور یا غیبت آنان استفاده کنند.

تعیین حریم و فضای خصوصی: برخی از افراد حساسیت های خاصی در مورد حریم و فضاهای خصوصی خود دارند و برخی کمتر حساسند. مثلاً ممکن است یکی از هم اتاقی ها از اینکه دیگری روی تخت او بنشیند و یا اینکه از لیوان یا بشقاب او استفاده شود، ناراحت شود در حالیکه ممکن است دیگری چنین حساسیتی نداشته باشد.

اطلاعات و موضوعات شخصی: ممکن است برخی از هم اتاقی ها براحتی در مورد کار، درس یا زندگی خود صحبت کند و از اینکه دیگران اطلاعاتی در مورد آنها داشته باشند ناراحت نشوند در حالیکه فرد دیگری مایل نباشد که کسی "سر از کار او در آورد."

اطلاع دادن به یکدیگر در مورد بیرون رفتن: برخی ممکن است مایل نباشند که دیگران بدانند آنان کجا هستند، به کجا می روند و چه فعالیت هایی انجام می دهند.

نیاز به خلوت و تنهایی: برخی ممکن است مایل باشند که به تنهایی کاری را انجام دهند و نیاز دارند در مواقعی از روز یا هفته یا... به قول معروف "ساعاتی را با خود خلوت کنند". به همین دلیل مناسب است که اطلاعاتی به سایر هم اتاقی ها بدهند تا نه او مزاحم آنها شده و نه سایرین برداشت اشتباهی از آنها داشته باشند.

موضوعات خاص و شخصی:

۱- نگرانی خود را بپذیرید.

۲- علت نگرانی را مشخص نمائید.

۳- راه حل پیدا کنید.

۴- با افکار نگران کننده مقابله کنید.

۵- از دیگران الگو بگیرید.

۶- عزت نفس خود را ارتقاء بخشید.

۷- با یک فرد متخصص مشورت کنید.

دکتر صمدی در ادامه افزود: دانشگاه ‌ها می توانند با ایجاد محیط های پویا، سرزنده و بانشاط برای دانشجویان از فشارهای ناشی از تحصیل و زندگی خوابگاهی کاسته و همینطور از میزان استرس‌ ها که بر فرایند یادگیری و موفقیت دانشجویان تأثیر می‌ گذارند کم کرده و بروز آسیب‌‎ های مختلف اجتماعی و فرهنگی را به میزان چشمگیری کاهش دهند. شادمانی از مؤلفه‌ های اصلی کیفیت زندگی در همۀ گروه‌ های سنی به ‌ویژه دانشجویان است چرا که وقتی دانشجویان احساس شادمانی می‌ کنند، قدرت تمرکز بالایی داشته و هنگام روبه ‌رو شدن با مشکلات و شرایط ناگوار قادرند با صرف کمترین میزان از انرژی و با استفاده از راه‌ های کوتاه و مؤثر آن مشکلات را حل‌ کرده و کمتر دچار سردرگمی و پریشانی شوند. شادمانی هم بر پدیده ‌های اجتماعی‌ همچون روابط بین‌فردی تأثیر دارد هم بر فرایندهای شناختی مانند حافظه، یادگیری، حل مسئله و انعطاف‌پذیری فکری دانشجویان مؤثر است.